Na de zaaleuforie, back to reality, in gure en natte omstandigheden weer het veld op. De eerste confrontatie thuis tegen Spartacus leverde een gelijkspel op. Enkele hagelbuien zorgden bij momenten voor een onvoorspelbaar verloop. Voorwaarts speelde geduldig en bouwde lange aanvallen op, bij Spartacus bleef het vaak bij 1 shots aanvallen. 13 doelpunten langs beide kanten is niet veel, bovendien werden door beide ploegen enkele strafworpen gemist. De eerste helft liepen we meestal achter, de tweede helft beenden we bij en kwamen soms zelfs eentje voor. Een gelijkspel als einduitslag lijkt me wel fair.

Na de paasvakantie troffen we ASKC in Schoten. In beide helften konden we een kloofje slagen van 3 doelpunten, die telkens weer teniet gedaan werd. Het slot was superspannend als we met 12-13 en nog enkele seconden te spelen een strafworp tegenkrijgen. Die wordt gemist en we nemen de 2 punten mee naar huis.

Deze woensdag speelden we dan een vooruitgeschoven wedstrijd op Leuven. Die beloofde bij voorbaat een lastige klus te worden, na een kletsnatte dag en bij een magere 5° op een onbekende ondergrond, en met supergemotiveerde supporters bij de tegenpartij (met trommels en rookbommen). We zagen veel balverliezen, uitschuivers (letterlijk) en valpartijen. Een bal die botste op de grond, kon alle kanten uit op de natte mat. De eerste helft beperkten we tot 5-5 (nadat we ook 0-3 achterstonden na 5 minuten). Het was knokken voor een goaltje, de ballen gingen er heel moeilijk in. In de tweede helft kwamen we toch langzaam tot een 3-puntenkloof maar dan vielen we een tijdje helemaal stil. Tijd genoeg dus voor Leuven om bij te benen tot 12-12. Naar goede gewoonte hadden we dat 13de doelpuntje nog tegoed, en het was Xander die de spanning er inhield tot de laatste minuut om hiermee af te sluiten: 12-13.

Met deze reeks staan we halverwege alvast bovenaan in de rangschikking. Nu effe focussen op die beker, en dan op naar de terugronde!